چرا در فرمولاسیون محصولات PVC روان کننده وجود دارد؟

PVC خاص ترین پلاستیکی است که تا به حال تولید شده است. همین خاص بودن منجر شده است تا گاهی اوقات تلاش شود این پلاستیک از بازار مصرف حذف شود، در عین حال به دلیل ویژگی های کاربردی منحصر به فرد، مورد توجه نیز باشد. یکی از ویژگی های PVC نوع ذرات آن است. برای مثال PVC های تولید شده با روش سوسپانسیون که با حرف S در ابتدای نام گرید شناخته می شوند، دارای ساختار هسته – پوسته هستند. یک پوسته سخت که ضخامت آن به یک میکرومتر هم می رسد، و در داخل این پوسته دانه هایی قرار دارند که مولکول های  PVC در این دانه ها در ساختاری حاوی خلل و فرج قرار گرفته اند. PVC یک پلاستیک بی نظم یا اصطلاحا آمورف است. یعنی مولکول های آن در ساختاری بی نظم در کنار یکدیگر قرار گرفته اند. اما همین PVC مقدار بسیار کمی، در حدود 3 تا 7 درصد، کریستال در ساختار خود دارد. وجود این کریستال ها در کنار ساختار هسته – پوسته ذرات PVC، شکل دهی این پلاستیک را بسیار پیچیده می کند و نحوه شکل دهی ارتباط مستقیمی با خواص محصولات تولیدی با آن دارد. در حقیقت ذوب تمام بخش های کریستال و آمورف PVC ممکن نیست و تنها آرایش و نحوه اتصال ذرات PVC در حین شکل دهی تغییر می کند. به این فرایند فیوژن (Fusion) گفته می شود.

در واقع ساختار ذرات PVC در طول فرایند شکل دهی و اختلاط تغییر می کنند و این تغییر خواص محصول تولیدی را تعیین می کند، به عبارت دیگر کیفیت فرایند Fusion تعیین کننده خواص محصول نهایی است. در اینجا باید اشاره کرد که به دلیل ساختار حاوی خلل و فرج، ذرات PVC می توانند انواع مولکول های مایع را در خود جذب کنند و با وجود این مولکول های جدید، فرایند  Fusion تغییر خواهد کرد. این نکته سرآغاز استفاده از گروه خاصی از افزودنی ها در فرمولاسیون محصولات بر پایه PVC است. نام این افزودنی ها لوبریکنت یا روان کننده است و در چند مقاله مختلف با این گروه مهم از افزودنی های صنعت PVC آشنا خواهیم شد.