مخلوط کردن یا آلیاژسازی پلیمرهای مختلف کاربرد گسترده ای در تولید قطعات مختلف پلیمری همچون تولید چرم های مصنوعی دارد. این کار در اصطلاح Blending نامیده می شود و امکان بهره مندی از خواص هر دو پلیمر را مهیا می کند. از آنجایی که گریدهای مختلف یک پلیمر (مانند گریدهای مختلف PVC با K-Value مختلف) می توانند خواص متفاوتی داشته باشند، مخلوط کردن گریدهای مختلف حتی یک پلیمر نیز می تواند در جهت بهینه سازی خواص فیزیکی، فرایندی و مکانیکی موثر باشد.

چرم های مصنوعی به کمک پلیمرهای مختلفی چون PVC و PU تولید می شوند. به دلیل قیمت مناسب و خواص قابل تنظیم و البته مناسب، چرم های مصنوعی پایه PVC کاربرد گسترده ای در صنعت پوشاک، مبلمان و دکوراسیون و خودرو دارند. این محصولات عموما به صورت ساختارهای چند لایه تولید می شوند و فرمولاسیون کلی آن ها شامل PVC پایه، استابلایزر (در گذشته استابلایزرهای سرب مورد توجه بود و در حال حاضر در بیشتر موارد مخلوط های فلزی چون کلسیم-روی، روی-کادمیوم و …)، نرم کننده یا Plasticizer، عامل فوم زا و فعال کننده (Foaming agent, Kicker) و در نهایت روان کننده ها و رنگدانه است. در برخی محصولات وکس ها و روغن های پارافینی نیز استفاده می شود.

مهمترین نکته در تولید چرم های مصنوعی انتخاب صحیح PVC پایه است. انتخاب صحیح PVC تاثیر مهمی بر فرایند پذیری، خواص مکانیکی محصول تولیدی و حتی کیفیت ظاهری و سطح چرم مصنوعی دارد. معمولا PVC های با K-Value در محدوده 60-75 برای تولید چرم مصنوعی مناسب هستند. باید دقت داشت استفاده از K-Value های بالا خواص مکانیکی بهتری در محصول نهایی ایجاد می کند و در عین حال احتمال بروز نواقص ظاهری را به دلیل فرایند پذیری ضعیف بالاتر می برد. ترکیب کردن گریدهای مختلف PVC می تواند تعادلی در خواص مکانیکی و فرایند پذیری خوب را در تولید چرم مصنوعی ایجاد کند. برای مثال می توان PVC های با K-Value کم و زیاد با یکدیگر ترکیب و به خواص دلخواه دست پیدا کرد.

تفاوتی ندارد که یک گرید PVC مناسب برای تولید انواع لوله های تحت فشار یا فاضلابی می خواهیم، فرایند کلدرینگ یا دیگر روش های تولید فیلم را مد نظر داریم، در صنعت سیم و کابل به دنبال PVC هستیم یا قطعات مدیکال و پزشکی را هدف قرار داده ایم. گام اول در تولید تمامی این قطعات انتخاب گرید مناسب PVC است. مهمترین مشخصه گریدهای مختلف PVC مقدار K-Vlaue آن ها است که در این بخش با تاثیرات این شاخص بیشتر آشنا خواهیم شد.

K-Value در واقع شاخصی برای مشخص کردن درجه پلیمریزاسیون PVC یا تعداد منومرهای موجود در زنجیره های آن است. از آنجایی که بخش اصلی هر فرمولاسیونی در صنعت PVC، گرید پایه است، بنابراین K-Value نقش مهمی بر فرایند شکل دهی و خواص قطعه نهایی دارد.

با افزایش K-Value امکان افزودن نرم کننده ها افزایش می یابد، شفافیت و براقیت محصول کاهش یافته و استحکام، ضربه پذیری و سفتی آن بالا می رود. در چنین حالتی زمان فیوژن بالا می رود و ویسکوزیته کامپاند نیز افزایش داد. بنابراین در حین انتخاب PVC هایی با K-Value بالا بایستی از دمای شکل دهی بالاتر استفاده شود و حتما برای نرم کننده ها نیز جایی باید در نظر گرفت. همچنین باید به مقاومت شیمیایی و دمای نرمی بالاتر (HDT/Vicat) این گریدها نیز اشاره کرد.

بیشترین K-Value گریدهای PVC در حدود 70-75 است که با توجه به خواص مکانیکی فوق العاده برای تولید سیم و کابل و ژئوممبران ها بسیار مناسب هستند. گروه بعدی که کاربردهایی چون انواع لوله و اتصالات، دیوار پوش ها و برخی ورق و فیلم ها به کار می روند K-Value در محدوده 63-68 دارند و در نهایت گریدهای با K-Value در محدوده 57-60 در تولید ورق و فیلم و قطعات تزریقی به کار می روند.