عیب یابی دوخت پذیری فیلم های لمینه

در تولید بسیاری از محصولات غذایی، بهداشتی و دارویی نقش بسته بندی به عنوان محافظی می باشد که به کمک آن سلامت کالای بسته بندی شده پس از تولید تا مرحله مصرف حفظ می گردد. به همین جهت بسیاری از طراحان در انتخاب مواد مورد استفاده در این بسته بندی ها به ویژگی های عملکردی و خواص عدم عبورپذیری آنها بسیار توجه می نمایند. علی رغم این موضوع، در اکثر مواقع علت کاهش نامطلوب طول عمر محصول، عدم یکپارچگی دوخت و وجود حفره و روزنه در آن می باشد. به طور کلی در دوخت حرارتی، دما، زمان و فشار، 3 پارامتر فرآیندی اصلی و قابل اندازه گیری می باشند. اما گاهی اوقات مشاهده می گردد که در بهینه ترین شرایط فرآیندی نیز استحکام دوخت و دوخت پذیری فیلم دچار مشکلاتی می گردد. در ادامه سعی شده است تا به طور خلاصه تعدادی از مهمترین علل افت دوخت پذیری فیلم های لمینه عیب یابی گردد.

عدم یکنواخت در ضخامت لایه دوخت

در عیب یابی افت دوخت پذیری موضوعی که بهتر است در مرحله اول بررسی گردد، یکپارچگی لایه دوخت می باشد. عدم یکنواختی ضخامت در این لایه  می توان برروی دوخت پذیری تاثیر زیادی بگذارد. به همین جهت معمولا توصیه می گردد که از کیفیت و ثبات فیلم های تولیدی توسط تامین کننده، اطمینان حاصل شود.

اصلاح کرونا

اصلاح کرونا از سمت لایه دوخت نیز یکی از دلایل اصلی افت دوخت پذیری فیلم است. این مشکل می تواند از جهت تامین کننده فیلم باشد و یا اینکه به علت اصلاح مجدد فیلم در خط روی دهد. اصلاح کرونا از سطح لایه دوخت سبب کاهش شدید توانایی لایه برای نفوذ و جوش خوردن می گردد. در نتیجه این موضوع دمای دوخت به دماهای بالاتر منتقل شده و استحکام دوخت نیز کاهش می یابد.

روغن سیلیکون

روغن سیلیکون یکی دیگر از دلایل بلقوه افت توانایی دوخت پذیری می باشد. استفاده از روغن سیلیکون برروی تجهیزات روشی رایج به منظور افزایش توانایی حرکت پذیری آنها و یا جلوگیری از چسبیدن فیلم به آنها است. اما گزارش شده است که باقیماندن حتی مقدار بسیار کمی از روغن سیلیکون بر روی سطح فیلم می تواند دوخت پذیری آن را به طور چشمگیری کاهش دهد.

افزودنی ها

افزودنی های درون فیلم و یا لایه چسب نیز می توانند دوخت پذیری را تحت تاثیر قرار دهد. به عنوان مثال ، استفاده از مقادیر بالایی افزودنی لیزکننده (Slip Agent) در لایه دوخت می تواند دوخت پذیری را دچار اختلال نماید. همچنین گزارش شده است که استئارات های فلزی و به طور ویژه استئارات کلسیم نیز می تواند مشکلاتی را ایجاد نماید. به علاوه، درصدهای بالای آنتی اکسیدان، پایدارکننده و جذاب نور UV نیز می توانند  با قرارگیری در سطح لایه دوخت برای دوخت پذیری مشکل آفرینی نمایند.

چسب

یک از علل دیگر برای افت دوخت پذیری مربوط به زمانی می باشد که در تولید فیلم های لمینه از چسب های دوجزئی یورتانی استفاده می گردد. مشاهده شده است که در این حالت یکی از اجزای چسب یورتانی به سرعت و پیش از واکنش با جزء دوم به لایه دوخت مهاجرت کرده و در نهایت ناحیه دوخت را آلوده نموده است. در صورت وقوع این پدیده، تقریبا دوخت در هر دمایی غیر ممکن می گردد.

درباره نویسنده