جایگزینی با فلزات، پتانسیل بالفعل پلی آمید ها

کاهش 7-5 درصدی مصرف سوخت با کاهش 10 درصد وزن هر خودرو و کاهش تولید کربن دی اکسید به مقدار 20 کیلوگرم با کاهش یک کیلوگرم از وزن یک خودرو، همین دو جمله انگیزه کافی برای کاهش وزن خودروها و استفاده از مواد اولیه سبک تر مانند پلی آمید ها را به هر طراحی القا می کند.

استفاده از پلیمرها با دانسیته حدودی یک هشتم فلزات، پتانسیل بالقوه بالایی را برای جایگزین کردن قطعات فلزی خودرو ایجاد می کند. در طول 50 سال گذشته سرانه استفاده از پلیمرها در تولید قطعات خودرو بیش از ده برابر شده است. در حال حاضر به صورت متوسط 10 درصد وزن هر خودرو از پلیمرها تشکیل شده است.

بهترین کاندید برای جایگزینی فلزات در قطعات در معرض حرارت و نیازمند به استحکام مکانیکی بالا در کاربرهای خودرویی، خانواده پلی آمید ها هستند. امروزه در قطعات زیر کاپوت خودرو به صورت گسترده از گریدهای مختلف پلی آمید ۶ و پلی آمید ۶۶ استفاده می شود. قطعاتی همچون کانالهای هوا، کاور موتور، قاب تسمه تایم، درپوش رادیاتور و محفظه روغن از جمله این قطعات هستند.

در قطعات بیرونی خودرو پلی آمیدها در ساخت دستگیره های درب، قطعات کیسه هوا، قاب و دستگیره صندلی به کار می روند.

در حال حاضر در هر خودرو به صورت متوسط 11 کیلوگرم قطعات پلی آمیدی مصرف می شود. پیش بینی می شود با پیشرفت کامپاندهای پلی آمیدی و جایگزینی بیشتر با فلزات و حتی پلیمرهای گران قیمتی مانند PPS این مقدار به حدود 14 کیلوگرم نیز برسد.

درباره نویسنده

علی ابراهیمی

علی ابراهیمی فارغ‌التحصیل مقطع کارشناسی ارشد دانشگاه صنعتی امیرکبیر در رشته مهندسی پلیمر است. وی از سال ۱۳۹۳ در گروه تحقیق و توسعه شرکت پلیمر پیشرفته دانا در حوزه توسعه محصول فعالیت می کند.
تولید محتوا در حوزه فناوری های مرتبط با دانش پلیمر و بررسی سیر توسعه کمپانی های کلیدی در این زمینه از علایق اوست.

See author's posts